Marsz Żółtej Wstążki/ Marsz o Godność

VIII Marsz Żółtej Wstążki- #PoGodność, odbył się 10 czerwca 2024 r. na zakończenie pierwszego dnia IV Kongresu Zdrowia Psychicznego

Uczestniczyło w nim ponad 400 osób. Marsz wyruszył z Parku Świętokrzyskiego przy Pałacu Kultury i Nauki i przeszedł pod Ministerstwo Zdrowia na ulicę Miodową.

Zachęcamy do zapoznania się z tymi na temat zdrowia psychicznego w Polsce: https://tiny.pl/dwv95

#zadbajomental

VII Marsz Żółtej Wstążki – SOS dla Psychiatrii Dziecięcej i Młodzieżowej

Marsz odbył się 18 czerwca 2023 roku. Szliśmy pod hasłami:

– SOS dla psychiatrii dzieci i młodzieży

Psychiatria dzieci i młodzieży w Polsce przeżywa zapaść. Porównując dane sprzed pandemii, z roku 2019 do roku 2022, pacjentów młodzieżowych powyżej 13. roku życia mamy o 168 procent więcej, a pacjentów dziecięcych do 13. roku życia o 87 procent więcej.
Żądamy zwiększenia nakładów i reformy psychiatrii młodzieżowej i dziecięcej.
Żądamy szkoły przyjaznej, wspierającej, wolnej od hejtu.
Żądamy wprowadzenia do szkół przedmiotów profilaktycznych

Chcemy prawdziwej reformy psychiatrii

Domagamy się zakończenia programu pilotażowego i wprowadzenia reformy według Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego

Patronami Marszu zostali: Angelika Friedrich i Nastoletni Azyl, były Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak, Katarzyna Grochola oraz podróżnik Mateusz Waligóra.
#zdrowiepsychicznemaznaczenie

Organizatorami tegorocznego wydarzenia są: Fundacja eFkropka, Fundacja Ośrodek Relacje na Rzecz Rozwoju Psychiatrii Dziecięcej, Nastoletni Azyl oraz Kongres Zdrowia Psychicznego.

VI Marsz Żółtej Wstążki #PoGodność 04.06.2022 r

4 czerwca 2022 roku ulicami Warszawy przeszedł VI Marsz Żółtej Wstążki – Marsz solidarności z osobami doświadczającymi kryzysu psychicznego i ich bliskimi

Zapraszamy osoby z doświadczeniem kryzysu psychicznego, ich bliskich, rodziny, osoby które ich wspierają – lekarzy psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów, pielęgniarki, sanitariuszy i absolutnie wszystkich ludzi, którym bliski jest temat zdrowia psychicznego, do wzięcia udziału w Marszu Żółtej Wstążki – Marszu solidarności z osobami doświadczającymi kryzysu psychicznego

W jakim celu maszerujemy?

1. aby wsparcie dla osób w kryzysie było szybkie, jak najbardziej dostosowane do potrzeb i aby wszyscy mieszkańcy Polski mieli równy dostęp do pomocy, żeby nie było białych plam na mapie, gdzie leczenie jest niedostępne
2. aby rozwijało się leczenie środowiskowe oparte na centrach zdrowia psychicznego tworzonych dotąd w pilotażu Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego.
3. aby rozwijały się działania zapobiegające ogromnemu wzrostowi samobójstw
4. aby psychiatria została właściwie dofinansowana i lekarze i psychoterapeuci nie odchodzili do prywatnego sektora, a z oddziałów psychiatrycznych zniknęło przypinanie pacjenta pasami do łóżka – są inne formy opanowania pacjenta wymagające jedynie poprawy standardów panujących w szpitalu, zatrudnienia więcej personelu i zaaranżowania w sposób odpowiedni szpitalnej przestrzeni.
5. aby osoby doświadczające kryzysu psychicznego miały taki sam dostęp do leczenia problemów ze zdrowiem somatycznym jak inni pacjenci
6. aby wspierano przyszłych lekarzy w wybieraniu specjalizacji psychiatrycznej, a na studiach medycznych wprowadzono obowiązkowo zajęcia z komunikacji z pacjentem, aby studentom wybierającym specjalizację psychiatryczną zapewnić zajęcia, na które będą zapraszani eksperci przez doświadczenie,
7. aby pacjent doświadczający kryzysu psychicznego i jego bliscy byli otoczeni szacunkiem przez osoby pracujące w ochronie zdrowia psychicznego, żeby służono im wsparciem i informacjami pomagającymi przejść przez to doświadczenie
8. aby rozwijała się rola asystentów zdrowienia – osób po opanowanym kryzysie psychicznym i odpowiednim przeszkoleniu do wspierania ludzi w kryzysie i ich bliskich, żeby byli zatrudniani w centrach zdrowia psychicznego, ZOL-ach, DPS-ach, w pomocy społecznej, ośrodkach dla bezdomnych.
9. aby osoby doświadczające kryzysu nie były dyskryminowane i żeby same się nie dyskryminowały pozbawiając się prawa do nauki, pracy czy miłości,
10. aby powstawały kampanie społeczne na temat zdrowia psychicznego, aby zmieniać kulturowy wizerunek osoby doświadczającej kryzysu, a w szkołach rozwijały się programy, szkolenia, warsztaty wspierające dzieci i młodzież w dbaniu o zdrowie psychiczne
11. aby w Polsce został utworzony choć jeden oddział dla kobiet w ciąży doświadczających kryzysu psychicznego
12. aby utworzono w Polsce oddziały, na których przy doświadczających kryzysu dzieciach mogli być stale rodzice, tak żeby cała rodzina została wsparta
13. aby rozwijało się stosowanie nowoczesnych i skutecznych metod terapeutycznych, jak podejście otwartego dialogu czy reanimacja emocjonalna

Dlaczego to takie ważne?

Im szybciej i sprawniej zareaguje się na kryzys, tym większa szansa na opanowanie go. Kryzysy lubią się pogłębiać. Mogą zakończyć się samobójstwem lub odizolowaniem się od społeczeństwa, co też jest formą śmierci.

Bo nie ma pacjenta, jest człowiek, jak mówił Profesor Antoni Kępiński. Człowiek ze swoimi zdolnościami, predyspozycjami, pasjami, marzeniami. Leczenie nie powinno opierać się tylko na lekach ale wspierać w zdrowieniu i utrzymaniu zdrowia. A taką szansę daje rozwijanie psychiatrii środowiskowej.

Nasza kondycja psychiczna jest w fatalnym stanie. Wg badań EZOP przeprowadzonych przed pandemią co czwarty mieszkaniec Polski doświadczał, doświadcza lub doświadczy kryzysu psychicznego. Teraz nie tylko liczbę kryzysów powiększyło doświadczenie walki z COVID-em ale też wojna w Ukrainie.

W zastraszającym tempie wzrasta liczba samobójstw

Wiele dzieci dorasta w środowisku wymagającym wsparcia – w opresyjnych, toksycznych, trudnych rodzinach, w opresyjnych szkołach

Wzrasta spożycie alkoholu co przekłada się na jakość relacji między ludźmi

Trzy czwarte mieszkańców Polski nie ma dostępu do leczenia na oddziałach dziennych i wsparcia zespołów leczenia środowiskowego, które mogą pomagać pacjentowi i jego rodzinie w domu

Tylko 5 procent osób z diagnozą schizofrenii ma wsparcie w postaci psychoterapii

W wielu szpitalach psychiatrycznych ludzie leczą się i pracują w warunkach uwłaczających ludzkiej godności

Rodziny osób doświadczających kryzysu psychicznego nie mają odpowiedniego wsparcia

Bardzo duże środki idą na zwolnienia z pracy związane z kryzysem psychicznym

Chcemy to zmienić. Niech milczenie osób doświadczających kryzysu stanie się krzykiem

Historycznie:

—————————————

I Marsz 8 maja 2017r.

Zniecierpliwieni sytuacją psychiatrii w Polsce organizowaliśmy w 2017 r. Pierwszy Kongres Zdrowia Psychicznego. Frustracja była w nas ogromna. Chcieliśmy być dostrzeżeni jako środowisko związane z psychiatrią i wysłuchani. Stąd pomysł, aby Kongres zakończyć mocnym akcentem – postanowiliśmy przejść ulicami Warszawy i wykrzyczeć, że jesteśmy obecni w społeczeństwie i nie zgadzamy się na dyskryminację.

Zarówno organizacja Marszu i Kongresu nie była prosta. Musieliśmy wyznaczyć trasę, zorganizować nagłośnienie, rozreklamować wydarzenie w social mediach, znaleźć wolontariuszy i przewodniczącego marszu, zdobyć pozwolenia od miasta i policji. Organizacja takiego wydarzenia, to praca sztabu ludzi. Jednego byliśmy prawie pewni, że w maju pogoda powinna być ładna. I tu się rozczarowaliśmy.

Emocje w dniu Kongresu była w nas ogromne. Czy przyjdą ludzie, którzy się zapowiedzieli czy sprawdzą się nasze rozwiązania logistyczne czy wszystko zadziała i czy w Marszu wezmą udział wszyscy, którzy zadeklarowali się w mediach społecznościowych. Już rano wiedzieliśmy, że majowa pogoda nie dopisała. Jednak sam przebieg Kongresu dodał nam skrzydeł. Dlatego pomimo deszczu i wiatru szliśmy ulicami Warszawy – użytkownicy psychiatrii, nasze rodziny, profesjonaliści, nasi przyjaciele, humaniści i wszyscy zainteresowani zmianami umożliwiającymi godne leczenie i traktowanie osób doświadczających kryzysów psychicznych. Naszym celem było dojście do Ministerstwa Zdrowia i wręczenie Manifestu Pierwszego Kongresu Zdrowia Psychicznego (Deklaracji Warszawskiej), w którym zawarliśmy żądania zmian w polskim systemie psychiatrycznym.

W rękach trzymaliśmy żółte tulipany, przy mikrofonach zmieniali się zagrzewający do dalszego marszu, aż do głosu doszła Kasia Parzuchowska. Jej charyzmatyczny doping doprowadził nas aż do Ministerstwa przy Miodowej. Tam formalnie manifest z rąk Joanny Krzyżanowskiej-Zbuckiej (Przewodniczącej komitetu organizacyjnego Kongresu) i Profesora Andrzeja Cechnickiego, przyjął Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, Pan Zbigniew Król, który szedł z nami w marszu. Na tym zakończył się pierwszy Marsz o Godność, zgromadzenie rozwiązał Jakub Tercz – przewodniczący wydarzenia. Rozeszliśmy się rozemocjonowani i pewni, że zadziały się wielkie rzeczy.

II Marsz – 19 maja 2018r.

I rzeczywiście tak się stało. Po Kongresie rozpoczęły się wielkie i ważne i zmiany, które zachodzą na naszych oczach. Fundacja eFkropka nie zwalnia tempa prac ani na chwilę. Dlatego też rok po Marszu o Godność postanowiliśmy przypomnieć o sobie idąc przez Warszawę w Marszu Żółtej Wstążki. Żółta wstążka jest w Polsce symbolem solidarności z osobami chorującymi psychicznie.

Do organizatorów Marszu dołączyli nowi wolontariusze, którzy wnieśli nową energię. Rozpoczęliśmy akcję w mediach społecznościowych, o Marszu poinformowały również stacje radiowe. Sama organizacja dała nam dużo radości. Przygotowywanie żółtych wstążek, transparentów, opracowywanie trasy. W sam dzień marszu (19.05.2018 r.) pogoda była piękna. Ruszyliśmy z Ogrodu Saskiego, przeszliśmy przez Nowy Świat. Nasi wolontariusze rozdawali ulotki informacyjne o Marszu i przyczepiali przechodniom żółte wstążki. Przy Rondzie de Gaulle’a dołączyła do nas grupa motocyklistów. Oni również przyczepili do swoich pojazdów żółte wstęgi. Było głośno, kolorowo i słonecznie. Zakończyliśmy przy Placu Konstytucji z towarzyszeniem klaksonów motocyklowych. Mieliśmy dużą satysfakcję ze wspólnej pracy na rzecz uświadamiania społeczeństwa na temat kryzysów psychicznych.